اما این شهرت تا پایان قرن بیستم به‌دست آمد. سال‌ها خودروهای ایتالیایی ضعیف و غیرقابل اعتماد بودند؛ از جمله فراری که به‌شدت آسیب‌پذیر بود. با این حال، فراری امروزی بدون شک یک شرکت مهندسی است که خودروهایی را تولید می‌کند که نه‌تنها سریع و مطلوب هستند، بلکه دارای سطح بالایی از کیفیت و شایستگی فنی هستند. این تا حدی به‌این دلیل است که موانع سنتی بین ماشین جاده‌ای فراری و فعالیت‌های مسابقه F۱ شکسته شده و ویگنا این روند را تسریع کرده است.
انزو فراری از «اراده پیشرفت» به‌عنوان ویژگی تعیین‌کننده شرکت خودروسازی خود یاد می‌کرد و این احساسی است که من دوست دارد به‌عنوان بخشی از میراث خود در فراری به‌یادگار بگذارم و می‌خواهم آن را زنده نگه دارم؛ شاید بتوانم آن را به‌سطح جدیدی برسانم.»
او بند قرمز را برای پاس امنیتی خود می‌کشد: «این برند همیشه دو رنگ بوده، زرد یا قرمز (برای تشخیص کسانی که در تیم F۱ کار می‌کردند از بقیه در مارانلو). اکنون همه افراد شرکت این یکی را دارند. این یک علامت عملی است؛ یک نماد، یک بند، یک شرکت.»
بندتو ویگنا وظیفه هدایت اسب خروشان را در دورانی که نه‌تنها دوران تحولات بی‌سابقه ژئوپلیتیکی است، بلکه تغییرات عمیقی در صنعت‌خودرو رخ داده برعهده دارد. از جنگ روسیه در اوکراین گرفته تا رشد انفجاری وسایل نقلیه الکتریکی، برای ساختن یک نقشه راه تجاری برای آینده، می‌توان به‌تعداد کمی از روش‌های گذشته اعتماد کرد.
او با اشاره به‌یک ماکت فراری که درکودکی همیشه در جیبش بوده تا روی سنگ‌ریزه‌های نزدیک خانه‌اش در جنوب ایتالیا با سایر بچه‌ها مسابقه دهد، گفت: «فراری همیشه با من بوده؛ از کودکی تا حالا!»
وقتی بندتو ویگنا «Benedetto Vigna» دور دفتر شیشه‌ای خود قدم می‌زد و با تلفن همراهش صحبت می‌کرد، متوجه حضور ما شد و ما هم منتظر ماندیم تا تماسش تمام شود. هم‌زمان با پایان دادن به‌تماسش با ما دست داد و درحالی که لبخندی به‌لب داشت گفت: «خوش آمدید، خوش آمدید!»
او باور دارد که فراری در موقعیت مناسبی قرار دارد و در آخر گفت: «از آن‌جایی که ما تجربه زیادی در فرمول‌یک داریم، می‌توانیم بخشی از این تجربه را همچنان برای افزایش کارایی موتور احتراق‌داخلی به‌کار بگیریم.
بنابراین به‌رغم این‌که فراری نخستین خودرو تمام‌الکتریکی خود را در سال ۲۰۲۵ به‌جهان معرفی خواهد کرد، به‌گفته ویگنا نفس موتور احتراق‌داخلی به‌شماره نیفتاده است.
ایتالیا از دیرباز به‌مهندسی خودروسازی عالی شهرت داشته است؛ گفته شده که هنری فورد در سال ۱۹۳۸ به‌رئیس آلفا، اوگو گوباتو گفت: «وقتی یک آلفارومئو را می‌بینم، کلاهم را بالا می‌برم.»
قیمت سهام فراری از آن زمان تا حالا به‌این اندازه رشد نداشته است – در حال حاضر تقریبا ۳۰ درصد کمتر از اوج خود در سال ۲۰۲۱ معامله می‌شود؛ تا حدی به‌این دلیل که شرکت اهداف بلندپروازانه سود سال ۲۰۲۲ را که در سال ۲۰۱۸ تعیین کرده بود، قبل از این‌که کووید اقتصاد جهانی را به‌عقب براند، از دست داد.
می‌توان گفت آن‌چه او در طول ۲۶ سال فعالیتش در ارتباط با خودرو در شرکت سوئیسی STMicroelectronics تجربه کرده، مدیریت ساخت یک سنسور حرکت سه‌بعدی ارزان‌قیمت برای استفاده در سیستم کیسه هواست. با این حال مانند بسیاری از ایتالیایی‌ها، اسب رقصان جایگاه ویژه‌ای در قلب بندتو ویگنا دارد.
در ۱۴ سالگی به‌اتفاق چهار نفر از دوستانش سوار خودرو خانوادگی‌شان می‌شود و بدون این‌که به‌والدینش چیزی بگوید، تقریبا ۵۰۰ مایل را به‌سمت ایمولا رانندگی می‌کند تا گرندپری سن‌مارینو را تماشا کند.
وی ادامه داد: «تیم‌ها واقعا با هم کار می‌کنند. کارهای بیشتری برای انجام دادن وجود دارد، بله. این پیشرفت مستمر است. جامعه مهندسی این‌جا بسیار قوی است. اما آن‌ها نه‌تنها در کاری که انجام می‌دهند صلاحیت دارند، بلکه مشتاق به‌ارتقا هستند. اگر شما می‌خواهید موفق شوید، مغز مهم است؛ اما شما نیاز دارید که قلب از مغز حمایت کند؛ در غیر این صورت، بسیاری از چیزها اتفاق نمی‌افتد.»
براین اساس کمی بیشتر از یک سال از شروع کار ویگنا در خودروسازی گذشته است و به‌این ترتیب می‌توان گفت وی چالش‌های بزرگی را پیش روی خود دارد.