به‌تازگی، کاوشگر «چانگ‌ای۵» (Chang’e 5) چین اولین نمونه از خاک ماه را پس از تقریبا ۵۰سال به زمین آورده است.
در این واکنش با استفاده از خاک ماه دی‌اکسیدکربن به اکسیژن و متان تبدیل می‌شود. متان یک گاز گلخانه‌ای قوی است که به عنوان سوخت موثر موشک نیز عمل می‌کند.
اکسیژن به‌عنوان سوخت موشک به خودی‌خود ضعیف عمل نمی‌کند، اما کاربردهای دیگری هم دارد، از جمله اینکه برای تنفس انسان ضروری است. اما محققان تنها به اثبات اینکه خاک ماه می‌تواند به‌عنوان یک کاتالیزور عمل کند؛ نپرداختند بلکه تا آنجا پیش رفتند که یک سیستم کاملا خودکار بسازند.
آنها استدلال می‌کنند هر پایگاهی در ماه در آینده با کمبود شدید نیروی کار مواجه خواهد بود، بنابراین هرگونه واکنش تولیدی باید کاملا خودکار باشد. آنها با استفاده از مجموعه‌ای از ربات‌ها برای انتقال مواد لازم و تامین توان موردنیاز برای انجام واکنش الکتروکاتالیستی، این سیستم را به‌صورت خودکار طراحی کردند.
سوخت موشک و اکسیژن بخش‌های ضروری هر برنامه مهم اکتشاف فضایی خواهند بود. بنابراین استفاده از مواد موجود در سطح ماه مانند خاک آن برای کاتالیز کردن واکنش دی‌اکسیدکربن و تبدیل آن به اکسیژن و سوخت موشک یک بازی دو سر برد به نظر می‌رسد.
ازسوی‌دیگر، دی‌اکسیدکربن برای انسان‌ها کاربرد چندانی ندارد، هرچند اگر گیاهان در یک کلونی قمری در مقیاس بزرگ وجود داشته باشند، موضوع فرق دارد.
اکنون محققان به جمع‌آوری گرد و غبار بیشتر از ماه می‌پردازند تا دریابند چه آزمایش‌های دیگری می‌توانند روی آنها انجام دهند.