سحابی چیست و چگونه شکل می گیرد؟ :: تیچیمو

علت این نامگذاری این است که ویلیام هرشل، منجم آلمانی الاصل (۱۸۲۲–۱۷۸۳)، تصور کرد که این پوسته ها شبیه سیاره اند. این سحابی با سرعت تقریبی ۲۰ کیلومتر (۱۲ مایل) در ثانیه رو به بیرون حرکت می کند و بعد از ۳۵ هزار سال در محیط میان ستاره ای پراکنده خواهد شد. سحابی بازتابی به ابر میان ستاره ای گفته می‌شود که نور ستاره یا ستارگان نزدیک خود را منعکس می‌کند. نور اگر به اندازه‌ای نباشد که بتواند اتم‌های سحابی را یونیزه کند و فقط از طریق پراکندگی بازتاب کند، سحابی بازتابی است اما در صورتی که بتواند یونیزه کند جزء سحابی های نشری می شود.

این همان چیزی است که باید از سحابیهایی انتظار داشته باشیم که از ستارگان متعارفی جدا جدا از یکدیگر ساخته شده‌اند. خورشید و سیاره‌های منظومه شمسی حدود ۴۰۵ میلیارد سال پیش درون یک سحابی آفریده شده‌اند. سحابی‌ها همواره حرکت می‌کنند هرچند در تصاویر بسیار آرام و ساکن به نظر می‌رسند. تصویری از انواع سحابی های سیاره نما، تاریک، نشری، بازتابی و ابر نواختری. درجه حرارت سحابی ها از 6000 درجه سانتیگراد تا درجه سانتیگراد متغیر است.

کهکشان

سحابی چیست و چگونه شکل می گیرد؟ :: تیچیمو به نظر می‌رسد در هسته‌ی مرکزی این توده، ستاره‌ی در حال رمبشی وجود دارد و تابش فرابنفش حاصل از یونش آن باعث می‌شود تا گاز اطراف در طول موج‌های مرئی قابل مشاهده گردد. مدتی است که دانشمندان و ستاره‌شناسان دریافته‌اند که فضای دوردست، خلأ مطلق هم نیست. در حقیقت این فضاها از گاز و غباری تشکیل شده‌اند که تحت عنوان محیط میان‌ستاره‌ای شناخته می شوند. حدودا 99 درصد این محیط از گاز ساخته‌شده، که 75 درصد این گاز هیدروژن و 25 درصد دیگر از گاز هلیوم میباشد. در کتاب صورالکواکب، نوشته شده در سال ۹۶۴ میلادی، ستاره‌شناس ایرانی عبدالرحمان صوفی رازی اولین مشاهده از یک سحابی واقعی را انجام می‌دهد.

اندازه پروتون چقدر است؟

جاذبه گرانشی متقابل باعث می‌شود که ماده به هم چسبیده و نواحی با چگالی بیشتر و بیشتر را تشکیل انواع سحابی دهد. از این رو ستارگان در مرکز مواد در حال فروپاشی شکل می‌گیرند، که اشعه ماوراء بنفش یونیزه کننده باعث می‌شود گازهای اطراف در طول موج‌های نوری قابل مشاهده باشند. در حقیقت سحابی ابر عظیمی از غبار و گاز است که فضای بین ستارگان را اشغال کرده و به عنوان مهد برای ستاره‌های جدید عمل می‌کند. ریشه این کلمه از کلمه لاتین آمده است که به معنی مه، بخار، دود و بازدم است.

  • شکارچی یا جبار بخشی از ابر بین‌ستاره‌ای بزرگ‌تری موسوم به مجموعه ابر مولکولی شکارچی است.
  • زمانی که تلسکوپ ها به اندازه امروز قدرتمند نبودند، این اصطلاح کهکشان هایی مانند همسایه ما آندرومدا را نیز در بر می گرفت، که اغلب به عنوان “سحابی آندرومدا” شناخته می شد.
  • بنابراین، دانشمندان باید به سایر طول موج های نوری که از سحابی ساطع می شوند، مانند تشعشعات فروسرخ توجه کنند.
  • سحابي‌ها‌ي تابان ابرهايي گازي هستند که به علت نور ستارگان مجاور خود قابل رويت هستند.
  • نام “nebulae” از لاتین کلمه‌ی ابر آمده اما سحابی‌ها صرفاً ابرهای حجیمی از غبار، گاز هلیوم و هیدروژن، و پلاسما نیستند.

سحابی گسیلشی یا نشری، که دارای خطوط گسیلشی هستند که از خود آن ها تابیده می شود. تاکنون سحابی‌های زیادی رصد شده‌اند که هر کدام زیبایی‌های خود را داشته و صحنه‌هایی خیره‌کننده در کیهان خلق کرده‌اند. در ادامه برخی از مشهورترین آن‌ها را معرفی می‌کنیم و تصاویر زیبایشان را با شما به اشتراک می‌گذاریم.

نجوم ارتباط با خداست , ارتباط با بینهایت است ( مایک سیمونز )